Potem Pan Bóg rzekł: Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc. Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę istota żywa. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem. Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.
Nie jest dobrze ze światem, w którym wszystko jest na chwilę, na niby, na próbę, dopóki nam się nie znudzi. „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam” – powiedział Bóg i dał Adamowi pomoc w osobie Ewy. Ewa to odpowiedź na samotność mężczyzny, to matka jego dzieci. Razem budują nowy, wspólny świat. Człowiek przestaje być samotny dopiero wtedy, gdy odnajduje w sobie wiarę w niezawodną Obecność. W małżeństwie jest ona zobowiązaniem nie na chwilę, nie na niby, nie na próbę, ale na zawsze, nawet wtedy, gdy się znudzi. (O. Tomasz Zamorski OP, „Oremus” październik 2006, s. 35)
INSTRUKCJA PRZYGOTOWANIA DO ZAWARCIA MAŁZEŃSTWA KANONICZNEGO W DIECEZJI PELPLIŃSKIEJ (wybrane fragmenty)
Przygotowanie do życia w małżeństwie i rodzinie dokonuje się w czasie rozwoju osobistego, a od pewnego momentu również wspólnego narzeczonej i narzeczonego. Jego zadaniem jest pomoc młodzieży i narzeczonym w odkryciu wartości i bogactwa małżeństwa oraz poznanie atrakcyjności jedności i wierności małżeńskiej, będącej bezpiecznym środowiskiem przyjęcia dzieci (por. Amoris Laetitia 205). Przyszli małżonkowie powinni usłyszeć i zobaczyć w świadectwie życia prowadzących przygotowanie, zarówno małżonków jak i kapłanów, że źródłem miłości małżeńskiej jest uprzedzająca miłość Boga.
Kościół w sposób szczególny towarzyszy kandydatom do małżeństwa na trzech etapach:
ETAP I - PRZYGOTOWANIE DALSZE
Między innymi szkolna katecheza przedmałżeńska w ostatniej klasie szkoły ponadpodstawowej
ETAP II - PRZYGOTOWANIE BLIŻSZE
Na rok przed planowaną datą ślubu ma miejsce przygotowanie bliższe do zawarcia małżeństwa sakramentalnego obejmujące:
- Ustalenie miejsca i daty ślubu oraz sposobu przygotowania.
- Katechezę przedślubną (por. Protokół przedmałżeński: V. Dokumenty):
- Trzy spotkania z doradcą życia rodzinnego.
- Jedna z form katechezy dla narzeczonych:
- Weekend dla narzeczonych z lekcją tańca; www.dobry-poczatek.pl
- Spotkania dla narzeczonych; www.dobry-poczatek.pl
- programy dla narzeczonych prowadzone przez Spotkania Małżeńskie w formie: Wieczory dla zakochanych lub Rekolekcje dla narzeczonych. www.spotkaniamalzenskie.pl
ETAP III - PRZYGOTOWANIE BEZPOŚREDNIE
Nie później niż trzy miesiące przed datą ślubu ma miejsce przygotowanie bezpośrednie:
- Rozmowa duszpasterska ze spisaniem protokołu przedmałżeńskiego.
- Katecheza dotycząca liturgii sakramentu małżeństwa.
- Spowiedź przed zawarciem małżeństwa.
WYMAGANE DOKUMENTY:
- Świadectwo Chrztu - specjalnie wystawione do zawarcia związku małżeńskiego świadectwo kursu przedmałżeńskiego.
- data wydania metryki nie może być starsza niż 3 miesiące od planowanej daty ślubu;
- powinna być zamieszczona adnotacja o bierzmowaniu;
- konieczna jest adnotacja o braku przeszkód do zawarcia sakramentalnego małżeństwa;
- wszystkie detale osoby powinny być zgodne z oficjalnym dokumentem tożsamości.
- Świadectwo kursu przedmałżeńskiego;
- Odpowiednie dokumenty z Urzędu Stanu Cywilnego;
- Dokument tożsamości.
UWAGA:
- Jeżeli kandydaci zawarli ślub cywilny, to należy dostarczyć oryginalny dokument ślubu z urzędu Stanu Cywilnego.
- W przypadku związku z osobą o innej religii należy skontaktować się z duszpasterzem w celu określenia rodzajów dokumentów niezbędnych do spisania protokołu i zawarcia Sakramentu Małżeństwa