KS. PIOTR KARDAS - OBECNY PROBOSZCZ PARAFII (od 1 grudnia 2007 roku)
Ks. Piotr Kardas urodził się 17 stycznia 1963 roku w Gdyni, w rodzinie Kazimiery i Henryka Kardas. Swoją drogę do kapłaństwa rozpoczął jako młody człowiek wstępując do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie. Po ukończeniu studiów teologicznych, 14 maja 1989 roku, z rąk ks. biskupa ordynariusza diecezji chełmińskiej Mariana Przykuckiego, przyjął w Pelplinie święcenia kapłańskie.
Dnia 1 lipca 1989 roku rozpoczął swoją pierwszą posługę kapłańską jako wikariusz nowo powstałej parafii pw. Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Grudziądzu (parafia na Rządzu). W latach 1995-2002 posługę wikariusza pełnił również kolejno w kościele farnym pw. Świętej Katarzyny w Brodnicy, w parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Lisewie Pomorskim, w parafii pw. Świętego Maksymiliana Kolbe w Toruniu, w parafii pw. Świetego Mikołaja w Kowalewie Pomorskim i w parafii pw. Świętego Wojciecha w Starogardzie Gdańskim. Swoje pierwsze probostwo ks. Piotr objął w 2003 roku w parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Dąbrówce. Dnia 1 grudnia 2007 roku, decyzją biskupa diecezjalnego Jana Bernarda Szlagi przejął od ks. kanonika Stefana Rycherta obowiązki proboszcza parafii somonińskiej, gdzie swoją posługę kapłańską pełni do dziś.
Ks. Kardas w niespełna 4 lata od objęcia probostwa w Somoninie wymienił dach kościoła, nagłośnienie i zamontował ogrzewanie wewnątrz świątyni. W 2014 roku wyremontował schody i grotę Matki Bożej. Rok później odnowił schody przed kościołem i rozpoczął prace nad odnowieniem wejścia do kościoła. Sprowadził i zamontował organy piszczałkowe. W najbliższym czasie planuje przebudowę prezbiterium i całej bryły kościoła.
KS. KANONIK STEFAN RYCHERT - PIERWSZY PROBOSZCZ PARAFII (1983 - 2007)
Ks. kanonik Stefan Rychert był pierwszym formalnym proboszczem parafii somonińskiej. W 1982 roku na prośbę ks. prałata Edmunda Kosznika biskup przydzielił go do parafii Goręczyno na stanowisko wikariusza z obowiązkiem budowy domu katechetycznego w Somoninie, a 1 lipca 1983 roku ks. Rychert na mocy dekretu biskupiego objął probostwo w tutejszej parafii.
Ks. Rychert urodził się 8 lipca 1945 roku w Brzezinach. Jego ojciec Brunon był murarzem, a matka Lidia krawcową. Swoją drogę do kapłaństwa ks. Stefan rozpoczął w 1963 roku, kiedy to wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie. 7 czerwca 1970 roku w Przodkowie przyjął z rąk biskupa diecezji chełmińskiej Kazimierza Kowalskiego święcenia kapłańskie.
Swoją pierwszą posługę duszpasterską ks. Stefan rozpoczął 1 lipca 1970 roku w parafii Koszelewy w gminie Rybno. Po trzech latach objął wikariat w parafii pw. Wszystkich Świętych w Brusach. W latach 1977 -1981 był duszpasterzem parafii pw. Jana Chrzciciela w Grucznie koło Świecia skąd został na rok przeniesiony do parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kartuzach. W 1982 roku, na prośbę ks. prałata Edmunda Kosznika, pełniąc posługę wikariusza w parafii goręczyńskiej objął stanowisko koordynatora budowy domu katechetycznego w Somoninie. Od dnia 1 lipca 1983 roku pełnił funkcję proboszcza parafii somonińskiej. W 10 lat później powierzono Mu stanowisko wicedziekana dekanatu kartuskiego, a w 2004 roku dostąpił godności kanonika honorowego. Swoją posługę kapłańską w Somoninie zakończył 1 grudnia 2007 roku, kiedy to biskup diecezjalny Jan Bernard Szlaga przeniósł go w stan spoczynku.
Zmarł 20 września 2008 roku po długiej i ciężkiej walce z chorobą nowotworową. Jego ciało spoczywa na cmentarzu parafialnym w Somoninie.
KS. PRAŁAT EDMUND KOSZNIK - INICJATOR BUDOWY KOŚCIOŁA W SOMONINIE (1981 -1983)
Ks. prałat Edmund Kosznik był pierwszym duszpasterzem tutejszej wspólnoty parafialnej. Pod Jego przewodnictwem w latach 1981-1983 w Somoninie budowano dom katechetyczny.
Ks. Kosznik urodził się 18 kwietnia 1921 roku w Kościerzynie. Jego ojciec Franciszek był mistrzem fryzjerstwa, a matka Jadwiga zajmowała się domem. W 1939 roku ks. Edmund rozpoczął swoją drogę do kapłaństwa składając papiery w duchownym seminarium w Pelplinie. Nie zdążył jednak podjąć tam nauki, gdyż w kilka dni później wybuchła wojna. Dopiero 1 września 1940 roku wstąpił do Seminarium na Krakowskim Przedmieściu, gdzie studiował 2,5 roku, a następnie drugie tyle w Kielcach. W 1945 roku wrócił do Pelplina, gdzie ukończył naukę. 24 lutego 1946 roku z rąk ks. prymasa kard. Augusta Hlonda przyjął święcenia kapłańskie.
Swoje pierwsze probostwo objął w Lutowie (1954 - 1965), a następnie pełnił funkcję długoletniego proboszcza parafii pw. Trójcy Świętej i Wszystkich Świętych w Goręczynie (1965 - 1991). W czasie tej posługi rozpoczął budowę kościoła filialnego w Somoninie i budował kościół filialny pw. Matki Bożej Fatimskiej w Ostrzycach, przy którym, po przejściu w roku 1991 na emeryturę, zamieszkał.
Był licencjatem teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiaty Kartuskiej, a od roku 2009 decyzją Ojca Świętego Benedykta XVI – prałatem. Wspominany jest jako wspaniały kapłan i człowiek charakteryzujący się niezwykłą uczciwością, pokorą i skromnością. Był powszechnie lubiany i szanowany. Wielokrotnie odznaczany i nagradzany. W 2005 r. na wniosek wójta gminy, Mieczysława Flisikowskiego, Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski przyznał Ks. Edmundowi Złoty Krzyż Zasługi, a w 3 lata później został uhonorowany najwyższym odznaczeniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Medalem Gloria Artist.
Zmarł 4 maja 2013 roku. Jego ciało spoczywa na cmentarzu przy kościele parafialnym w Goręczynie.